Specifieke verschillen tussen singlemode glasvezel en multimode glasvezel

1)Via optische connector:
LC-glasvezel patchkabel; FC-patchkabel; SC-glasvezelkabel; ST-patchkabel; MU glasvezel patchkabel; MTRJ-patchsnoer; E2000 patchkabel; MPO-glasvezelkabel.
2)Per glasvezelkabeltype
Singlemode glasvezelkabel: Over het algemeen in gele kleur en nuttig voor lange transmissieafstanden;
Multimode glasvezelkabel: Over het algemeen zijn de multimode patchkabels oranje of grijs en worden daarom gebruikt voor transmissie over korte afstanden.
3)Door glasvezelkabelmantel
PVC: Niet-vlamvertragend;
LSZH : Rookarm, nul halogeen, Vlamvertragend

• Type glasvezelconnector: LC, FC, SC, ST, IN, MTR, E2000, MPO
• Type ferrule-interface: PC, UPC, APC
• Vezel kernen: Eenvoudig, dubbelzijdig, 4 vezels, 8 vezels enz.
• Vezeltype: Enkele modus (G.652, G655), multimode(50/125)/(62.5/125)
• 100% Invoegretourverlies, Eindvlak- en interferentie-inspectie
• Laag invoegverlies, hoog retourverlies
• Uitstekend mechanisch uithoudingsvermogen
• Invoegverlies: <0.5 dB
• Bedrijfstemperatuur: -20?? naar 85??C
• 10G OM3 OM4 glasvezelkabel beschikbaar

Volgens de verschillende modulus van het transmissiepunt, optische vezels kunnen worden onderverdeeld in single-mode glasvezel en multimode glasvezel.

De zogenoemde “modus” verwijst naar een lichtbundel die met een bepaalde hoeksnelheid de optische vezel binnenkomt. Single-mode glasvezel gebruikt solid-state laser als lichtbron, en multimode glasvezel gebruikt een lichtgevende diode als lichtbron. Multimode-vezels zorgen ervoor dat meerdere lichtbundels tegelijkertijd door de vezel kunnen reizen, resulterend in modusspreiding (omdat elk “modus” licht komt onder een andere hoek de vezel binnen en arriveert op een ander tijdstip bij het andere eindpunt, een functie genaamd modedispersie).

Daarom, de kern van multimode glasvezel is dik, de transmissiesnelheid is laag, de afstand is kort, en de algehele transmissieprestaties zijn slecht, maar de kosten ervan zijn relatief laag, en het wordt over het algemeen gebruikt in gebouwen of geografisch aangrenzende omgevingen. Single-mode glasvezel kan alleen een lichtbundel voortplanten, dus single-mode glasvezel heeft geen modusdispersie-eigenschappen, daarom, de kern van single-mode glasvezel is overeenkomstig dunner, transmissiefrequentie bandbreedte, grote capaciteit, lange transmissieafstand, maar omdat er een laserbron voor nodig is, de kosten zijn hoger.

Multimode glasvezel Het optische signaal in multimode glasvezel plant zich voort via meerdere paden; Het wordt over het algemeen aanbevolen om dit toe te passen als de afstand minder dan anderhalve kilometer bedraagt.

De effectieve afstand van de zender tot de ontvanger van multimode glasvezel is ongeveer 5 mijlen. De beschikbare follow-up wordt ook beïnvloed door het type en de kwaliteit van het zend-/ontvangstapparaat; Hoe sterker de lichtbron, hoe gevoeliger de ontvanger en hoe verder de afstand. Uit onderzoek is gebleken dat de bandbreedte van multimode glasvezel ongeveer 4000 Mb/s bedraagt。

Single-mode glasvezel wordt vervaardigd om pulsverbreding te elimineren. Vanwege de kleine kerngrootte (7-9 micron), lichte sprongen worden geëlimineerd. Er wordt gebruik gemaakt van gefocuste laserbronnen 1310 en golflengten van 1550 nm. Deze lasers schijnen rechtstreeks in de kleine kern en planten zich zonder merkbare sprongen voort naar de ontvanger. Als multimode te vergelijken is met jagen, en er kunnen veel projectielen tegelijkertijd in de loop van een geweer worden geladen, dan is single-mode een geweer, en een enkel licht is als een kogel.

Single-mode glasvezel De dunner wordende kern van single-mode glasvezel zorgt ervoor dat licht rechtstreeks naar het midden wordt uitgestraald. Aanbevolen voor langere afstanden.

In aanvulling, het afstandsverlies van een single-mode signaal is kleiner dan dat van multimode. Op de eerste 3000 voeten, multimode glasvezel kan verloren gaan. Zijn LED heeft 50% van de optische signaalsterkte, terwijl singlemode alleen maar verliest 6.25% van zijn lasersignaal op dezelfde afstand.

Het bandbreedtepotentieel van singlemode maakt het de enige keuze voor datatransmissie op hoge snelheid en over lange afstanden. Recente tests hebben dat aangetoond 64 kanalen van 40G Ethernet kunnen worden verzonden over een afstand van maximaal 2,840 mijlen op een single-mode optische kabel.

Bij veiligheidstoepassingen, de meest voorkomende beslissende factor bij de keuze tussen multimode of singlemode is afstand. Als er alleen maar kindermijlen zijn, multimode heeft de voorkeur omdat LED-zenders/ontvangers veel goedkoper zijn dan de lasers die nodig zijn voor singlemode. Single-mode glasvezel is het beste als de afstand groter is dan 5 mijlen. Een ander probleem waarmee u rekening moet houden, is de bandbreedte; Als toekomstige toepassingen de transmissie van datasignalen met grote bandbreedte kunnen omvatten, dan zou single-mode de beste keuze zijn.

Via transmissiemodus

Volgens de transmissiemodus van licht in de optische vezel, het kan worden onderverdeeld in: single-mode glasvezel en multimode glasvezel.
De kerndiameter van multimode glasvezel is 50 ~ 62,5 μm, de buitendiameter van de bekleding is 125μm, en de kerndiameter van single-mode glasvezel is 8.3 urn, en de buitendiameter van de bekleding is 125 μm. Optische vezels werken op korte golflengten van 0.85 urn, lange golflengten van 1.31 uhm en 1.55 urn. Het vezelverlies neemt in het algemeen af ​​met de lengte van de golflengte, 0.85μm-verlies bedraagt ​​2,5 dB/km, 1.31μm-verlies bedraagt ​​0,35 dB/km, 1.55μm-verlies bedraagt ​​0,20 dB/km, wat het laagste verlies aan optische vezels is, golflengte boven 1,65 μm heeft de neiging toe te nemen. Door de absorptie van OHˉ, er zijn verliespieken in het bereik van 0,90~1,30μm en 1,34~1,52μm, en deze twee bereiken worden niet volledig benut. Sinds de jaren 80, er is een tendens om meer single-mode glasvezel te gebruiken, en eerst wordt de lange golflengte van 1,31 μm gebruikt.

Multimode glasvezel Multimode glasvezel: De middelste glaskern is dik (50 of 62,5 μm) en kan meerdere soorten licht doorgeven. Echter, de spreiding tussen de modi is groot, die de frequentie van het verzenden van digitale signalen beperkt, en zal ernstiger worden naarmate de afstand groter wordt. Bijvoorbeeld, een glasvezel van 600 MB/KM heeft slechts 300 MB bandbreedte op 2 km. Daarom, de afstand die wordt overgedragen door multimode optische vezels is relatief dichtbij, meestal maar een paar kilometer.

Single Mode-glasvezel: De middelste glaskern is erg dun (kerndiameter is over het algemeen 9 of 10 urn) en kan slechts één vorm van licht doorgeven. Daarom, de spreiding tussen de modi is zeer klein, geschikt voor langeafstandscommunicatie, maar er zijn nog steeds materiaalverspreiding en golfgeleiderverspreiding, zodat single-mode optische vezels hoge eisen stellen aan de spectrale breedte en stabiliteit van de lichtbron, dat is, de spectrale breedte moet smal zijn en de stabiliteit moet goed zijn. Later werd gevonden dat bij een golflengte van 1.31 urn, de materiaaldispersie en golfgeleiderdispersie van single-mode vezels zijn positief en één negatief, en de omvang is precies hetzelfde. Dit betekent dat bij een golflengte van 1,31μm, de totale spreiding van single-mode glasvezel is nul. Vanuit het perspectief van de verlieskarakteristieken van de vezel, 1.31μm is precies een verliesarm venster van de vezel. Op deze manier, het golflengtegebied van 1,31 μm is een ideaal werkvenster geworden voor optische vezelcommunicatie, en het is ook de belangrijkste werkband van het praktische optische vezelcommunicatiesysteem. De belangrijkste parameters van conventionele single-mode glasvezel van 1,31 μm worden bepaald door de International Telecommunication Union ITU-T in de G652-aanbeveling, dus deze vezel wordt ook wel G652-vezel genoemd.

Single-mode glasvezel kan slechts één modus verzenden, terwijl multimode glasvezel meerdere modi kan verzenden, omdat multimode-glasvezel een ernstige modusspreiding kent, dus de transmissieafstand is niet erg lang. Single-mode glasvezel kan meer dan 300 m² verzenden 4000 meter. Multimode glasvezel, aan de andere kant, kan alleen meer overbrengen dan 1000-2000 meter. Nu is de technologie enorm verbeterd, en er worden ook verschillende speciale optische vezels gebruikt.
Single-mode glasvezel ondersteunt single-fiber transceiver, en de implementatie ervan is dat het ene uiteinde een golflengte van gebruikt 1500 en een golflengte van 1300, terwijl het andere uiteinde tegenovergesteld is, met behulp van een golflengte van 1500 en een golflengte van 1300 aan een einde. Sommige mensen noemen dit duplex. In werkelijkheid, dit is niet nauwkeurig, het zou multiplexing moeten heten.

Multimode-glasvezel ondersteunt alleen dual-fiber-transceive, omdat multimode wordt overgedragen door breking, en twee golflengten kunnen niet in verschillende richtingen op de vezel worden verzonden. Er kan slechts één golflengte worden gebruikt, dus het kan niet worden gemultiplext.

1. Single-mode vezelkerndiameter is klein (ongeveer 10m m), staat slechts één modustransmissie toe, kleine spreiding, werkt op lange golflengten (1310nm en 1550 nm), en de koppeling met optische apparaten is relatief moeilijk
2. Multimode glasvezel heeft een grote kerndiameter (62.5m of 50 m), waardoor honderden transmissiemodi mogelijk zijn, grote spreiding, werkend op 850 nm of 1310 nm. Koppeling aan optische componenten is relatief eenvoudig

Voor optische modules, strikt gesproken, er is geen single-mode en multi-mode. De zogenaamde single-mode en multi-mode modules verwijzen naar de optische apparaten die worden gebruikt in de optische terminalmodule en welk soort optische vezel kan samenwerken met de beste transmissiekarakteristieken.

Singlemode glasvezel en multimode glasvezel kunnen gemakkelijk worden onderscheiden aan de hand van de grootte van de kern. De kern van single-mode glasvezel is erg klein, ongeveer 4~10um, en verzendt alleen de hoofdmodus. Dit vermijdt volledig modale spreiding, resulterend in een brede transmissieband en een grote transmissiecapaciteit. Deze optische vezel is geschikt voor grote capaciteit, glasvezelcommunicatie over lange afstanden. Het is een onvermijdelijke trend in de ontwikkeling van optische vezelcommunicatie en lichtgolftechnologie in de toekomst.

Multimode-vezels zijn onderverdeeld in multimode-mutatievezels en multimode-gradiëntvezels. De eerste heeft een grotere kerndiameter en meer transmissiemodi, dus de bandbreedte is smaller en de transmissiecapaciteit is klein; De brekingsindex in de laatste kern neemt af met het toenemen van de straal, en er kan een relatief kleine modale spreiding worden verkregen, dus de frequentieband is breder en de transmissiecapaciteit is groot, en dit laatste wordt momenteel algemeen gebruikt.

In de theorie van optische vezelcommunicatie, glasvezel is verdeeld in single-mode en multi-mode, het verschil is:

1. Single-mode vezelkerndiameter is klein (ongeveer 10m m), Er is slechts één transmissiemodus toegestaan, spreiding is klein, werkend op lange golflengten (1310nm en 1550 nm), en de koppeling met optische apparaten is relatief moeilijk.
2. Multimode glasvezel heeft een grote kerndiameter (62.5m of 50 m), waardoor honderden transmissiemodi mogelijk zijn, grote spreiding, werkend op 850 nm of 1310 nm. Koppeling aan optische componenten is relatief eenvoudig.

Voor optische modules, strikt gesproken, er is geen single-mode en multi-mode. De zogenaamde single-mode en multi-mode modules verwijzen naar de optische apparaten die in de optische terminalmodule worden gebruikt en welke optische vezel de beste transmissie-eigenschappen kan verkrijgen.